Het smeltwater van Antarctica zou grote oceaanstromingen kunnen verstikken

Nieuw oceaanonderzoek toont aan dat het smeltwater van Antarctica diepe oceaanstromingen vertraagt ​​die een directe invloed hebben op het klimaat van de aarde.
De oceanen van de wereld lijken misschien vrij uniform vanaf het dek van een schip of vliegtuig, maar er gebeurt veel onder het oppervlak. Enorme rivieren voeren warmte van de tropen naar het Noordpoolgebied en Antarctica, waar het water afkoelt en vervolgens weer richting de evenaar stroomt. Mensen die aan de oostkust van Noord-Amerika en Europa wonen, zijn bekend met de Golfstroom. Zonder deze stroom zouden deze gebieden niet onbewoonbaar zijn, maar ze zouden wel veel kouder zijn dan nu.
Deze animatie toont het pad van de wereldwijde pijpleiding. Blauwe pijlen geven het pad van diepe, koude, dichte waterstromen aan. Rode pijlen geven het pad van warmere, minder dichte oppervlaktewateren aan. Geschat wordt dat een "pakketje" water er 1000 jaar over kan doen om zijn reis door de wereldwijde transportband te voltooien. Bron afbeelding: NOAA
Zeestromingen zijn, om het zo maar te zeggen, het koelsysteem van een auto. Als de normale koelvloeistofstroom verstoord raakt, kan er iets misgaan met uw motor. Hetzelfde gebeurt op aarde als zeestromingen verstoord raken. Ze helpen niet alleen de landtemperatuur te reguleren, maar leveren ook belangrijke voedingsstoffen die nodig zijn voor het leven in zee. Hierboven ziet u een diagram van NOAA dat uitlegt hoe zeestromingen werken. Hieronder vindt u de mondelinge uitleg van NOAA.
De thermohaliene circulatie drijft een wereldwijd systeem van zeestromingen aan, de zogenaamde Global Conveyor. De transportband begint aan het zeeoppervlak nabij de polen van de Noord-Atlantische Oceaan. Hier koelt het water af door de temperaturen in het Noordpoolgebied. Het wordt ook zouter, omdat zout bij de vorming van zee-ijs niet bevriest en in het omringende water blijft. Door het toegevoegde zout wordt het koude water dichter en zinkt het naar de zeebodem. Instroom van oppervlaktewater vervangt het zinkende water, waardoor stromingen ontstaan.
Dit diepe water stroomt naar het zuiden, tussen continenten, over de evenaar en helemaal tot aan de uiteinden van Afrika en Zuid-Amerika. Oceaanstromingen stromen langs de randen van Antarctica, waar het water weer afkoelt en zakt, zoals in de Noord-Atlantische Oceaan. En zo is het, de transportband wordt "geladen". Na de omloop rond Antarctica scheiden twee delen zich van de transportband en draaien naar het noorden. Het ene deel stroomt de Indische Oceaan in en het andere deel de Stille Oceaan.
"Naarmate we noordwaarts richting de evenaar bewegen, vallen de twee delen uiteen, warmen ze op en worden ze minder dicht naarmate ze naar de oppervlakte stijgen. Vervolgens keren ze terug naar het zuiden en westen, naar de Zuid-Atlantische Oceaan en uiteindelijk naar de Noord-Atlantische Oceaan, waar de cyclus opnieuw begint.
Transportbanden bewegen veel langzamer (een paar centimeter per seconde) dan wind- of getijdenstromen (tientallen tot honderden centimeters per seconde). Geschat wordt dat elke kubieke meter water ongeveer 1000 jaar nodig heeft om zijn reis rond de aarde te voltooien. De reis van een transportband. Bovendien transporteert de transportband grote hoeveelheden water – meer dan 100 keer de stroomsnelheid van de Amazone.
Transportbanden spelen ook een belangrijke rol in de kringloop van voedingsstoffen en koolstofdioxide in de oceanen. Warme oppervlaktewateren zijn uitgeput aan voedingsstoffen en koolstofdioxide, maar worden weer verrijkt wanneer ze als diepe lagen of substraat door de transportband stromen. De basis van de wereldvoedselketen. Ze zijn afhankelijk van koel, voedselrijk water dat de groei van algen en kelp ondersteunt.
Een nieuwe studie, gepubliceerd op 29 maart in het tijdschrift Nature, toont aan dat naarmate Antarctica opwarmt, water van smeltende gletsjers deze gigantische oceaanstromingen tegen 2050 met 40 procent zou kunnen vertragen. Dit zal resulteren in enorme klimaatveranderingen die in werkelijkheid niet bestaan. Dit is goed bekend, maar zou kunnen leiden tot een versnelling van droogtes, overstromingen en zeespiegelstijging. Onderzoek toont aan dat vertragende oceaanstromingen het klimaat van de wereld eeuwenlang zouden kunnen veranderen. Dit zou op zijn beurt een scala aan gevolgen kunnen hebben, waaronder een snellere zeespiegelstijging, veranderende weerpatronen en de kans op hongerig zeeleven zonder toegang tot belangrijke bronnen van voedingsstoffen.
Professor Matt England van het Center for Climate Change Research van de University of New South Wales en medeauteur van de studie gepubliceerd in het tijdschrift Nature, zei dat de volledige diepzeestroming op weg was naar een ineenstorting. "Vroeger duurde het meer dan 1000 jaar voordat deze cycli veranderden, maar nu duurt het slechts een paar decennia. Dit gebeurt veel sneller dan we dachten, deze cycli vertragen. We hebben het over een mogelijke uitsterving op lange termijn van iconische watermassa's."
De vertraging van diepe oceaanstromingen is te wijten aan de hoeveelheid water die naar de oceaanbodem zakt en vervolgens naar het noorden stroomt. Dr. Qian Li, voorheen verbonden aan de University of New South Wales en nu aan het Massachusetts Institute of Technology, is de hoofdauteur van de studie, die werd gecoördineerd door England. De economische neergang "zal de reactie van de oceaan op warmte, zoet water, zuurstof, koolstof en voedingsstoffen ingrijpend veranderen, met gevolgen voor de oceanen van de wereld voor de komende eeuwen", schrijven de auteurs. Een mogelijk gevolg hiervan is een fundamentele verandering in regenval – sommige plaatsen krijgen te veel regen en andere te weinig.
"We willen op deze plekken geen zichzelf versterkende mechanismen creëren", zei Lee, eraan toevoegend dat de vertraging de diepe oceaan feitelijk heeft doen stagneren, waardoor deze van zuurstof is beroofd. Wanneer zeedieren sterven, voegen ze voedingsstoffen toe aan het water dat naar de bodem zinkt en door de oceanen van de wereld circuleert. Deze voedingsstoffen komen terug tijdens de opwelling en dienen als voedsel voor fytoplankton. Dit vormt de basis van de mariene voedselketen.
Dr. Steve Rintoul, oceanograaf en expert op het gebied van de Zuidelijke Oceaan bij de Commonwealth Scientific and Industrial Research Organisation van de Australische overheid, zegt dat naarmate de diepzeecirculatie vertraagt, er minder voedingsstoffen naar de bovenste oceaan terugkeren, wat gevolgen heeft voor de productie van fytoplankton. eeuw.
"Zodra de omwentelende circulatie vertraagt, kunnen we die alleen weer op gang brengen door de uitstoot van smeltwater rond Antarctica te stoppen. Dat betekent dat we een koeler klimaat nodig hebben en vervolgens moeten wachten tot het weer op gang komt. Onze aanhoudend hoge uitstoot van broeikasgassen. Hoe langer we wachten, hoe meer we ons inzetten voor nog meer veranderingen. Terugkijkend op 20 jaar geleden dachten we dat de diepe oceaan niet veel veranderd was. Hij was te ver weg om te reageren. Maar waarnemingen en modellen suggereren anders."
Professor Stefan Rahmstorf, oceanograaf en hoofd aardsysteemanalyse aan het Potsdam Institute for Climate Impact Research, zei dat de nieuwe studie aantoont dat "het klimaat rond Antarctica de komende decennia waarschijnlijk verder zal verzwakken." Het belangrijkste klimaatrapport van de VN heeft "aanzienlijke en al lang bestaande tekortkomingen" omdat het niet weerspiegelt hoe smeltwater de diepe oceaan beïnvloedt. "Het smeltwater verdunt het zoutgehalte in deze delen van de oceaan, waardoor het water minder dicht wordt en niet genoeg gewicht heeft om te zinken en het water dat zich daar al bevindt, weg te duwen."
Naarmate de gemiddelde wereldwijde temperatuur blijft stijgen, is er een verband tussen afnemende zeestromingen en de mogelijke noodzaak van geo-engineering om de planeet af te koelen. Beide zullen zeer onvoorspelbare gevolgen hebben die verwoestende gevolgen kunnen hebben voor het leven van mensen in veel delen van de wereld.
De oplossing is natuurlijk om de uitstoot van koolstofdioxide en methaan radicaal te verminderen, maar wereldleiders hebben deze problemen niet snel en daadkrachtig aangepakt, omdat dit zou leiden tot een tegenreactie van leveranciers van fossiele brandstoffen en woede bij consumenten die afhankelijk zijn van fossiele brandstoffen. De brandstof drijft auto's aan, verwarmt huizen en voedt het internet.
Als de Verenigde Staten het serieus zouden nemen om consumenten te laten betalen voor de verliezen die worden veroorzaakt door de verbranding van fossiele brandstoffen, zouden de elektriciteitskosten van kolencentrales verdubbelen of verdrievoudigen en zou de benzineprijs meer dan $ 10 per gallon bedragen. Als een van deze situaties zich voordoet, zal de overgrote meerderheid van de kiezers schreeuwen en stemmen op kandidaten die beloven de goede oude tijd terug te brengen. Met andere woorden: we zullen waarschijnlijk verdergaan richting een onzekere toekomst, en onze kinderen en kleinkinderen zullen de gevolgen ondervinden van ons onvermogen om op een zinvolle manier te handelen.
Professor Rahmstorff zei dat een ander zorgwekkend aspect van de vertragende oceaanstromingen, veroorzaakt door toenemende hoeveelheden smeltwater in Antarctica, is dat vertragende diepe oceaanstromingen ook van invloed kunnen zijn op de hoeveelheid koolstofdioxide die in de diepe oceaan kan worden opgeslagen. We kunnen deze situatie helpen verzachten door de uitstoot van koolstof en methaan te verminderen, maar er is weinig bewijs dat de politieke wil daartoe bestaat.
Steve schrijft over de kruising van technologie en duurzaamheid vanuit zijn huis in Florida, of waar de kracht hem ook brengt. Hij was er trots op 'woke' te zijn en het kon hem niet schelen waarom het glas brak. Hij gelooft heilig in de woorden van Socrates, die hij 3000 jaar geleden sprak: "Het geheim van verandering is om al je energie niet te richten op het bestrijden van het oude, maar op het bouwen van het nieuwe."
De Perenboompiramide in de Waddenzee blijkt een succesvolle manier om kunstmatige riffen te creëren die…
Meld u aan voor de dagelijkse e-mailnieuwsbrief van CleanTechnica. Of volg ons op Google Nieuws! Simulaties uitgevoerd op de Summit-supercomputer…
Hogere temperaturen van het zeeoppervlak verstoren de menging van voedingsstoffen en zuurstof, die essentieel zijn voor het leven. Ze hebben de potentie om…
© 2023 CleanTechnica. De content op deze website is uitsluitend bedoeld voor entertainmentdoeleinden. De meningen en opmerkingen op deze website kunnen niet worden onderschreven door CleanTechnica, haar eigenaren, sponsors, filialen of dochterondernemingen en weerspiegelen deze niet noodzakelijkerwijs.


Plaatsingstijd: 20-09-2023