Met zo weinig mensen zou je denken dat het Noordpoolgebied een plasticvrije zone zou worden, maar een nieuwe studie toont aan dat dit niet ver van de waarheid is.Onderzoekers die de Noordelijke IJszee bestuderen, vinden overal plastic afval.Volgens Tatiana Schlossberg van The New York Times lijken de Arctische wateren een stortplaats voor plastic dat meedrijft met de oceaanstromingen.
Plastic werd in 2013 ontdekt door een internationaal team van onderzoekers tijdens een reis van vijf maanden rond de wereld aan boord van het onderzoeksschip Tara.Onderweg namen ze zeewatermonsters om te controleren op plasticvervuiling.Hoewel de concentraties van plastic over het algemeen laag waren, bevonden ze zich in een bepaald gebied in Groenland en in het noorden van de Barentszzee waar de concentraties ongewoon hoog waren.Ze publiceerden hun bevindingen in het tijdschrift Science Advances.
Het plastic lijkt poolwaarts te bewegen langs de thermohaline gyre, een oceanische "transportband" stroom die water van de lagere Atlantische Oceaan naar de polen transporteert."Groenland en de Barentszzee zijn doodlopende wegen in deze polaire pijplijn", zei hoofdonderzoeksauteur Andrés Cozar Cabañas, een onderzoeker aan de Universiteit van Cadiz in Spanje, in een persbericht.
De onderzoekers schatten dat de totale hoeveelheid plastic in de regio honderden tonnen bedraagt, bestaande uit honderdduizenden kleine fragmenten per vierkante kilometer.De schaal zou nog groter kunnen zijn, aldus de onderzoekers, omdat zich mogelijk plastic heeft opgehoopt op de zeebodem in het gebied.
Eric van Sebille, co-auteur van de studie, vertelde Rachel van Sebille in The Verge: "Hoewel het grootste deel van het noordpoolgebied prima is, is er Bullseye, er is een hotspot met zeer, zeer zwaar vervuilde wateren."
Hoewel het onwaarschijnlijk is dat het plastic rechtstreeks in de Barentszzee (een ijskoude watermassa tussen Scandinavië en Rusland) zal worden gedumpt, suggereert de staat van het gevonden plastic dat het al een tijdje in de oceaan heeft gelegen.
"Fragmenten van plastic die aanvankelijk enkele centimeters of voet groot kunnen zijn, worden broos wanneer ze worden blootgesteld aan zonlicht en vallen dan uiteen in steeds kleinere deeltjes, en vormen uiteindelijk dit stukje plastic ter grootte van een millimeter, dat we microplastic noemen."– Carlos Duarte, zei co-auteur Chris Mooney van The Washington Post.“Dit proces duurt enkele jaren tot decennia.Dus het soort materiaal dat we zien suggereert dat het tientallen jaren geleden in de oceaan is terechtgekomen.”
Volgens Schlossberg komt er elk jaar 8 miljoen ton plastic in de oceanen terecht, en vandaag hoopt zich ongeveer 110 miljoen ton plastic op in de wateren van de wereld.Hoewel het plastic afval in de Arctische wateren minder dan één procent van het totaal uitmaakt, vertelde Duarte aan Muni dat de opeenhoping van plastic afval in het Noordpoolgebied nog maar net is begonnen.Tientallen jaren plastic uit het oosten van de VS en Europa zijn nog steeds onderweg en zullen uiteindelijk in het noordpoolgebied terechtkomen.
Onderzoekers hebben verschillende subtropische wervelingen in de oceanen van de wereld geïdentificeerd waar microplastics zich vaak ophopen.Wat nu zorgwekkend is, is dat de Noordpool zich op deze lijst zal voegen."Dit gebied is een doodlopende weg, zeestromingen laten puin achter op het oppervlak", zei co-auteur Maria-Luise Pedrotti in een persbericht."Misschien zijn we getuige van de vorming van nog een stortplaats op aarde zonder de risico's voor de lokale flora en fauna volledig te begrijpen."
Hoewel er momenteel enkele hemelse ideeën worden onderzocht om oceaanafval van plastic te verwijderen, met name het Ocean Cleanup-project, concludeerden de onderzoekers in een persbericht dat de beste oplossing is om harder te werken om de verschijning van plastic te voorkomen. Eerst.In de oceaan.
Jason Daley is een in Madison, Wisconsin gevestigde schrijver die gespecialiseerd is in natuurlijke historie, wetenschap, reizen en het milieu.Zijn werk is gepubliceerd in Discover, Popular Science, Outside, Men's Journal en andere tijdschriften.
© 2023 Smithsonian Magazine Privacyverklaring Cookiebeleid Gebruiksvoorwaarden Advertentiekennisgeving Uw privacy Cookie-instellingen