Lang geleden waren alle continenten geconcentreerd in één land genaamd Pangaea.Pangea brak ongeveer 200 miljoen jaar geleden uit elkaar en zijn fragmenten dreven over de tektonische platen, maar niet voor altijd.De continenten zullen zich in de verre toekomst weer herenigen.De nieuwe studie, die op 8 december zal worden gepresenteerd tijdens een online postersessie op de bijeenkomst van de American Geophysical Union, suggereert dat de toekomstige locatie van het supercontinent grote invloed kan hebben op de bewoonbaarheid van de aarde en de klimaatstabiliteit.Deze ontdekkingen zijn ook belangrijk voor de zoektocht naar leven op andere planeten.
De voor publicatie ingediende studie is de eerste die het klimaat van een ver toekomstig supercontinent modelleert.
Wetenschappers weten niet zeker hoe het volgende supercontinent eruit zal zien of waar het zich zal bevinden.Een mogelijkheid is dat over 200 miljoen jaar alle continenten behalve Antarctica bij de Noordpool kunnen samenkomen om het supercontinent Armenië te vormen.Een andere mogelijkheid is dat “Aurica” gevormd zou kunnen zijn uit alle continenten die over een periode van ongeveer 250 miljoen jaar rond de evenaar samenkwamen.
Hoe de landen van het supercontinent Aurika (hierboven) en Amasia zijn verdeeld.Toekomstige landvormen worden grijs weergegeven, ter vergelijking met de huidige continentale contouren.Afbeelding tegoed: Way et al.2020
In de nieuwe studie gebruikten de onderzoekers een 3D-wereldwijd klimaatmodel om te modelleren hoe deze twee landconfiguraties het wereldwijde klimaatsysteem zouden beïnvloeden.De studie werd geleid door Michael Way, een natuurkundige aan het Goddard Institute for Space Studies van de NASA, onderdeel van het Earth Institute van Columbia University.
Het team ontdekte dat Amasya en Aurika het klimaat op een andere manier beïnvloeden door de atmosferische en oceanische circulatie te veranderen.Als alle continenten in het Aurica-scenario rond de evenaar zouden liggen, zou de aarde uiteindelijk met 3°C ​​kunnen opwarmen.
In het Amasya-scenario zou het gebrek aan land tussen de polen de transportband van de oceaan verstoren, die momenteel warmte van de evenaar naar de polen transporteert vanwege de opeenhoping van land rond de polen.Als gevolg hiervan zullen de polen het hele jaar door kouder en bedekt met ijs zijn.Al dit ijs reflecteert warmte terug de ruimte in.
Met Amasya 'valt er meer sneeuw', legt Way uit."Je hebt ijskappen en je krijgt zeer effectieve ijsalbedo-feedback die de neiging heeft om de planeet af te koelen."
Naast koelere temperaturen, zei Way dat de zeespiegel lager zou kunnen zijn in het Amasya-scenario, zou er meer water vast komen te zitten in ijskappen en zouden sneeuwcondities kunnen betekenen dat er niet veel land is om gewassen te verbouwen.
Ourika daarentegen is misschien meer strandgericht, zegt hij.De aarde dichter bij de evenaar zou daar sterker zonlicht absorberen en er zouden geen poolijskappen zijn die de warmte terugkaatsen van de atmosfeer van de aarde, dus de mondiale temperaturen zouden hoger zijn.
Terwijl Way de kustlijn van Aurica vergelijkt met de paradijselijke stranden van Brazilië, "kan het in het binnenland erg droog worden", waarschuwt hij.Of een groot deel van het land geschikt is voor landbouw, hangt af van de verdeling van de meren en de soorten regenval die ze ontvangen - details die niet in dit artikel worden behandeld, maar die in de toekomst kunnen worden onderzocht.
Verdeling van sneeuw en ijs in de winter en de zomer in Aurika (links) en Amasya.Afbeelding tegoed: Way et al.2020
Modellering toont aan dat ongeveer 60 procent van het Amazonegebied ideaal is voor vloeibaar water, vergeleken met 99,8 procent van het Orica-gebied - een ontdekking die zou kunnen helpen bij het zoeken naar leven op andere planeten.Een van de belangrijkste factoren waar astronomen naar kijken bij het zoeken naar potentieel bewoonbare werelden, is of vloeibaar water kan overleven op het oppervlak van de planeet.Bij het modelleren van deze andere werelden hebben ze de neiging om planeten te simuleren die volledig bedekt zijn door oceanen of een topografie hebben die vergelijkbaar is met de huidige aarde.Een nieuwe studie toont echter aan dat het belangrijk is om rekening te houden met de locatie van het land bij het beoordelen of de temperatuur in de "bewoonbare" zone tussen vriezen en koken valt.
Hoewel het wetenschappers tien jaar of langer kan kosten om de daadwerkelijke verdeling van land en oceanen op planeten in andere sterrenstelsels te bepalen, hopen de onderzoekers een grote bibliotheek met land- en oceaangegevens te hebben voor klimaatmodellering die kan helpen bij het inschatten van potentiële bewoonbaarheid.planeten.naburige werelden.
Hannah Davies en Joao Duarte van de Universiteit van Lissabon en Mattias Greene van de Universiteit van Bangor in Wales zijn co-auteurs van het onderzoek.
Hallo Sarah.Weer goud.Oh, hoe het klimaat eruit zal zien als de aarde weer verschuift en oude oceaanbekkens sluiten en nieuwe openen.Dit moet veranderen omdat ik geloof dat de winden en oceaanstromingen zullen veranderen, en de geologische structuren zullen opnieuw op één lijn komen te liggen.De Noord-Amerikaanse plaat beweegt snel naar het zuidwesten.De eerste Afrikaanse plaat heeft Europa platgewalst, dus er waren verschillende aardbevingen in Turkije, Griekenland en Italië.Het zal interessant zijn om te zien in welke richting de Britse eilanden gaan (Ierland is afkomstig uit de Stille Zuidzee in het oceaangebied. Natuurlijk is de 90E seismische zone zeer actief en beweegt de Indo-Australische plaat zich inderdaad richting India.