Lang geleden waren alle continenten geconcentreerd in één land genaamd Pangea. Pangea brak ongeveer 200 miljoen jaar geleden uit elkaar en de fragmenten dreef over de tektonische platen, maar niet voor altijd. De continenten zullen zich opnieuw herenigen in de verre toekomst. De nieuwe studie, die op 8 december zal worden gepresenteerd tijdens een online postersessie op de Amerikaanse geofysische vakbondsvergadering, suggereert dat de toekomstige locatie van het supercontinent de de bewoonbaarheid en klimaatstabiliteit van de aarde aanzienlijk kan beïnvloeden. Deze ontdekkingen zijn ook belangrijk voor het zoeken naar leven op andere planeten.
De studie die voor publicatie is ingediend, is de eerste die het klimaat van een verre toekomstige supercontinent modelleert.
Wetenschappers weten niet zeker hoe het volgende supercontinent eruit zal zien of waar het zich zal bevinden. Een mogelijkheid is dat in 200 miljoen jaar alle continenten behalve Antarctica bij de Noordpool zouden kunnen toetreden om het supercontinent Armenië te vormen. Een andere mogelijkheid is dat "aurica" ​​zich had kunnen vormen uit alle continenten die gedurende een periode van ongeveer 250 miljoen jaar rond de evenaar kwamen.
Hoe de landen van het supercontinent Aurika (hierboven) en Amasia worden gedistribueerd. Toekomstige landvormen worden in grijs weergegeven, ter vergelijking met huidige continentale contouren. Afbeelding Credit: Way et al. 2020
In de nieuwe studie gebruikten de onderzoekers een 3D -wereldwijde klimaatmodel om te modelleren hoe deze twee landconfiguraties het wereldwijde klimaatsysteem zouden beïnvloeden. De studie werd geleid door Michael Way, een natuurkundige bij NASA's Goddard Institute for Space Studies, onderdeel van het Earth Institute van Columbia University.
Het team ontdekte dat Amasya en Aurika het klimaat anders beïnvloeden door de atmosferische en oceanische circulatie te veranderen. Als alle continenten in het aurica -scenario rond de evenaar waren geclusterd, zou de aarde kunnen opwarmen met 3 ° C.
In het Amasya -scenario zou het gebrek aan land tussen de Polen de transportband van de oceaan verstoren, die momenteel warmte van de evenaar naar de polen transporteert vanwege de accumulatie van land rond de polen. Als gevolg hiervan zullen de palen het hele jaar door kouder en bedekt zijn met ijs. Al dit ijs reflecteert warmte weer in de ruimte.
Met Amasya, "More Snow Falls", legde Way uit. "Je hebt ijskappen en je krijgt een zeer effectieve feedback van ijsinbedo die de neiging heeft om de planeet te koelen."
Naast koelere temperaturen, zou de manier waarop de zeespiegel lager zou kunnen zijn in het Amasya -scenario, meer water zou vastzitten in ijsbladen, en besneeuwde omstandigheden kunnen betekenen dat er niet veel land is om gewassen te laten groeien.
Ourika daarentegen is misschien meer strandgericht, zegt hij. De aarde dichter bij de evenaar zou daar sterker zonlicht absorberen, en er zouden geen pool -ijskappen zijn die warmte terug reflecteren uit de atmosfeer van de aarde, dus de wereldwijde temperaturen zouden hoger zijn.
Terwijl de manier de kustlijn van Aurica vergelijkt met de paradijsstranden van Brazilië, "kan het erg droog landinwaarts worden", waarschuwt hij. Of veel van het land geschikt is voor de landbouw, zal afhangen van de verdeling van de meren en de soorten regenval die ze ontvangen - gedekt niet in dit artikel, maar die in de toekomst kunnen worden onderzocht.
Verdeling van sneeuw en ijs in de winter en zomer in Aurika (links) en Amasya. Afbeelding Credit: Way et al. 2020
Modellering toont aan dat ongeveer 60 procent van het Amazonegebied ideaal is voor vloeibaar water, vergeleken met 99,8 procent van het Orica -gebied - een ontdekking die kan helpen bij het zoeken naar leven op andere planeten. Een van de belangrijkste factoren waar astronomen naar kijken bij het zoeken naar potentieel bewoonbare werelden is of vloeibaar water op het oppervlak van de planeet kan overleven. Bij het modelleren van deze andere werelden, hebben ze de neiging om planeten te simuleren die volledig worden bedekt door oceanen of een topografie hebben die vergelijkbaar is met de huidige aarde. Een nieuwe studie toont echter aan dat het belangrijk is om de landlocatie te overwegen bij het beoordelen of de temperaturen dalen in de "bewoonbare" zone tussen bevriezen en koken.
Hoewel het een decennium of meer kan kosten om de werkelijke verdeling van land en oceanen over planeten in andere sterrensystemen te bepalen, hopen de onderzoekers een grote bibliotheek met land- en oceaangegevens te hebben voor klimaatmodellering die kan helpen de mogelijke bewoonbaarheid te schatten. Planeten. naburige werelden.
Hannah Davies en Joao Duarte van de Universiteit van Lissabon en Mattias Greene van Bangor University in Wales zijn co-auteurs van de studie.
Hallo Sarah. Weer goud. Oh, hoe het klimaat eruit zal zien als de aarde weer verschuift en oude oceaanbekkens dichtbij en nieuwe openen. Dit moet veranderen omdat ik geloof dat de winden en oceaanstromen zullen veranderen, plus de geologische structuren zullen zich opnieuw afstemmen. De Noord -Amerikaanse plaat beweegt snel naar het zuidwesten. De eerste Afrikaanse plaat bulldozed Europa, dus er waren verschillende aardbevingen in Turkije, Griekenland en Italië. Het zal interessant zijn om te zien welke richting de Britse eilanden gaan (Ierland is afkomstig uit de Stille Zuidzee in de oceaanregio. Natuurlijk is de 90E seismische zone zeer actief en is de Indo-Australische plaat inderdaad op weg naar India.